En kijk naar je hond als individu, met een eigen karakter, maar ook met eigen gevoelens, emoties en verlangens!
Zoals jullie weten ben (ook) ik een gedragstherapeut die veel boeken leest, wetenschappelijke studies, cursussen en workshops volgt om bij te blijven en te blijven leren en ontwikkelen, maar toch ga ik het in deze blog hebben om altijd en vooral te kijken naar je hond en zijn of haar eigen karakter, energie, drive en motivaties en gevoelens en emoties. Wat heeft hij of zij nodig en vooral te kijken en accepteren wie is hij i.p.v. wie hij zou kunnen zijn!! (voor het leesgemak schrijf ik in de hij vorm, maar natuurlijk is hij/zij gelijk)
Dus mijn boodschap voor vandaag is “concentreer je niet op wat je hond had of zou kunnen zijn, maar heb aandacht voor wie hij is en mag zijn en behandel je hond als een individu met echte gevoelens, eigen ervaringen en behoeften.
De hoeveelheid informatie die ons tegenwoordig ter beschikking staat over het gedrag van onze honden is enorm, en dat is natuurlijk geweldig, maar het geeft tegelijkertijd ook een enorme last en kan zelfs een belemmering vormen. Het moet allemaal maar beter en leuker en ook onze hond moet vaak passen in het (perfecte plaatje) oftewel beeld dat wij voorgeschoteld krijgen via allerlei (social) media en kanalen. Ook in allerlei boeken over hondengedrag lees je wat je hond op een bepaalde leeftijd moet ervaren of zou moeten kunnen. Om soms moedeloos van te worden, want het leven van een hond en de wereld om hem heen is vaak al lastig genoeg… Al deze mooie theorieën die je verteld worden over het belang van socialisatie, positieve en stressvrije ervaringen opdoen, de band met baasje opbouwen, de belangrijke levensfasen, de raseigenschappen en kwaliteiten die een aantal rassen wordt toegedicht enz enz, als je hierdoor teveel laat leiden, verlies je misschien je hond als individu wel helemaal uit het oog. Want niet elke Zwitserse witte herder is gereserveerd naar vreemden of sensitief, en niet elke Labradoodle is geschikt om een van de kinderen te ondersteunen of begeleiden als hulphond en niet elke teckel is overdreven waaks, blafferig enz enz ) Stereotypen kunnen je hond ook in de weg zitten.
Veel beter is het je hond te begeleiden en op te voeden vanuit de relatie: met wederzijdse aandacht en empathie, begrijpelijke communicatie en een natuurlijke verbinding en vanzelfsprekend, je eigen ervaringen.
Wederzijdse ontdekkingsreis Deze wederzijdse ontdekkingstocht behoed je misschien niet voor alle valkuilen, maar als je zo nu en dan eens deze nieuwe richting inslaat en je laat leiden door je hond en zijn gedrag, behoeften, maar ook angsten en onzekerheden, stel je je open om te leren en te ervaren. Door dit proces ontdek en leer je het standpunt van je hond en zijn perspectief of belevingswereld meer en meer begrijpen. Je leert wie hij echt is en je hond leert jou. Je komt samen en vindt elkaar in plaats van onze wereld met do’s en dont’s aan ze op te leggen. Tip: bouw het leerproces op met manieren en trainingen die bij je hond past, bij de vaardigheden die hij op dat moment heeft, zijn karakter en eigenschappen die hij bezit. Benader hem als een individu, niet als het ras dat hij vertegenwoordigt. Zo help je hem om de beste versie van zichzelf te zijn, en daar hebben jullie allebei veel plezier en baat bij. Laat het "moeten" eens los en ontdek en geniet, wie weet word je wel verrast. Ga dus samen met je hond op ontdekkingsreis en natuurlijk mag je hierbij je kennis en alles wat je geleerd, gelezen en gehoord hebt gebruiken, maar doe dat op basis wat je echt ziet en ervaart bij je hond, laat je eens (bege)leiden. Veel plezier en laat met je ervaringen, opmerkingen of vragen bij deze blog weten. Relevante blogs - Verrijking - Adem in, adem uit
- Creëer geluksmomentjes
En je weet, heb je vragen of hulp nodig bij het gedrag van je hond, je mag altijd vrijblijvend contact opnemen
groetjes,
Kees van Sundert Erkend hondengedragstherapeut (www.dogcases.nl) & professioneel hondenfotograaf bij Inspired by Bandhu Hondenfotografie (www.jouwhondopdefoto.nl)
留言