Hooikoorts bij de hond Door het droge en warme weer (en de zachte winter) is het hooikoortsseizoen heviger dan ooit lijkt het wel. Ik heb er zelf ook veel meer last van en hoor ook van veel hondenbaasjes dat hun honden ook last hebben van allergische reacties zoals hooikoorts.. Wat is hooikoorts eigenlijk?
Hooikoorts is een atopische aandoening (allergie voor bepaalde stoffen in de omgeving zoals mijten, huidschilfers, pollen en grassen) die ook bij honden voorkomt. De hond reageert op stoffen die via inademing in contact komen met het lichaam, ook wel een inhalatieallergie genoemd. Deze allergievorm bij honden kan worden vergeleken met hooikoorts bij mensen. Naar schatting heeft 3-15% van alle honden zelfs een bepaalde vorm van allergie.
Door de heftige jeuk, krabt, likt of bijt je hond vaak plekken op de huid kapot. Wat kan leiden tot kale plekken, korsten of verkleuring en verdikking van de huid. De klachten die het meest voorkomen zijn:
Veel jeuk: vooral bij de poten, kop, oksels en liezen
Geïrriteerde ogen
Niezen Bij honden uit zich dit echter vooral in huidklachten en niet zozeer in problemen met neus of ogen (al is dit niet uitgesloten).
De meest voorkomende klachten bij honden zijn: - Jeuk, met name aan poten, kop, oksels en liezen (likken, bijten, krabben)
- Niezen
- Geïrriteerde ogen
- Huid en vachtproblemen zoals kale plekken, korstjes of verdikking van de huid en/of een
roodbruine verkleuring van de vacht door het vele likken.
- Oorontsteking. Het milieu in het oor is nog gunstiger voor bacteriën en gisten (warmer,
vochtiger, meer huidvetten).
Erfelijkheid
Atopie is vaak een erfelijke ziekte en kan dus vaker in de bloedlijn voorkomen. Maar is vaak ook rasgebonden, waaronder bij onze herders. De klachten beginnen bij driekwart van de honden op een leeftijd jonger dan drie jaar. Deze honden hebben steeds last van periodes met jeuk en huidontstekingen.
Als de klachten telkens rond dezelfde tijd van het jaar terugkeren, is er waarschijnlijk sprake van een pollenallergie (hooikoorts) al kunnen de symptomen zelfs bij seizoensgebonden allergenen het hele jaar aanwezig zijn. Stoffen als huismijt, meelmijt en veren zijn niet seizoensgebonden en kunnen dus ook het hele jaar klachten geven.
Diagnose
De dierenarts kan onderzoeken voor welke stoffen de hond precies overgevoelig is. Een juiste diagnose begint bij een goede anamnese (het in kaart brengen van de voorgeschiedenis) en een uitgebreid lichamelijk onderzoek. Het is wel belangrijk dat er van tevoren wordt bekeken of er eventueel sprake kan zijn van een vlooien- of voedselallergie.
Vlooienallergie
Vlooienallergie is een van de meest voorkomende allergieën en deze is goed te behandelen. Wanneer de hond vlovrij is, wordt er getest of de hond niet misschien allergisch is voer eiwitten in het voer. Hierbij wordt de hond minimaal zes weken op een zeer strikt hypoallergeen dieet gezet. Als dit niet zorgt voor een vermindering van de jeukklachten, kan een voedselallergie in principe uitgesloten worden (uitzonderingen daargelaten) en wordt de hond verder onderzocht.
Behandeling
Het is helaas (nog) niet mogelijk om volledig te genezen van een allergie. Het enige wat je kan doen is zo goed mogelijk de overgevoelige reacties van het lichaam bestrijden. Dat maakt de klachten voor de hond een stuk draaglijker. Er zijn een aantal opties mogelijk als de uitslag van de allergietest positief is.
Vermijden van contact
Hoewel dit een van de meest effectieve behandelvormen is, blijkt het vermijden van contact met de betreffende allergenen in de praktijk vaak erg lastig. In de meeste gevallen zijn er namelijk meerdere allergenen in het spel en vaak zijn dit allergenen die nauwelijks te ontlopen zijn. Het is uiteraard wel in het belang van je hond te proberen er zoveel mogelijk rekening mee te houden.
Hyposensibilisatie/ Desensibilisatie
Een belangrijk onderdeel van de behandeling is de zogenaamde immunotherapie of hyposensibilisatie. Hierbij wordt er geprobeerd het afweersysteem van de hond minder gevoelig te maken voor de stoffen waarop het gevoelig reageert (de allergenen). De positieve allergenen uit de testen worden verzameld en als verdund mengsel in een injectiepotje gestopt. De hond wordt hiermee volgens een bepaald schema geïnjecteerd.
Eerst één keer per twee weken en later één keer per maand. In het begin krijgt de hond een hele kleine dosis, later wordt dit opgebouwd om zo de hond als het ware minder gevoelig te maken voor deze allergenen. De behandeling duurt doorgaans zes tot zeven maanden en pas na die tijd kan men goed beoordelen of het is aangeslagen. Vaak wordt er tijdens de behandeling ter ondersteuning een medicijn zoals Atopica gegeven om te voorkomen dat de hond zijn huid open krabt. De jeuk is namelijk echt niet in een keer weg en het is niet de bedoeling dat hij er nog een secundaire infectie bovenop krijgt.
Bij ongeveer 75 % van de honden heeft de behandeling effect. Hoewel de jeuk- en huidklachten niet in alle gevallen volledig zullen verdwijnen, zijn zij nu wel onder controle en daardoor draaglijk. Over het algemeen zullen deze honden de rest van hun leven ongeveer één keer maand een injectie moeten krijgen om de rest van hun leven zo aangenaam mogelijk en zoveel mogelijk jeukvrij te laten verlopen.
Medicatie
Bij 25% van de honden slaat de behandeling dus niet aan binnen de gestelde tijd en in die gevallen kan je stellen dat dat dan ook niet meer gaat gebeuren. Meestal wordt er dan gekozen voor levenslange medicatie. Corticosteroïden zoals Prednison houden de jeuk op een effectieve manier onder controle. Deze kunnen op de lange duur en in hoge doseringen echter wel vervelende bijwerkingen geven zoals veel plassen en drinken, een dunnere huid en suikerziekte. Hierbij zou je de vraag moeten stellen wat erger is: de eeuwige jeuk of de bijwerkingen van de medicijnen. Geen gemakkelijke opgave.
Met het middel Atopica worden echter ook hele goede resultaten behaald en vaak wordt er als eerste voor dit medicijn gekozen. Het is een zeer selectieve remmer van het immuunsysteem en geeft nauwelijks tot geen bijwerkingen. Omdat Atopica nog niet zo heel lang op de markt is, is het wel nog een vrij kostbaar medicijn, zeker voor de grotere rassen. Gelukkig wordt het in de meeste gevallen wel vergoed door de verzekering, indien je hond verzekerd is natuurlijk.
Ondersteunende middelen
Tot slot kan je proberen om wat verlichting te brengen door het aanpassen van de voeding of het gebruiken van speciale shampoos. Dit kunnen desinfecterende shampoos zijn (om de bacteriën te bestrijden) maar er zijn ook shampoos die de jeuk verminderen en de huid in een betere conditie brengen. Zo kan een berkenteer shampoo (vochtinbrengend) verlichting geven bij een droge huid en zorgen dat een deel van de inhalatie-allergenen uit de vacht worden gewassen. Dit laatste geldt uiteraard ook voor een gewone milde of hypo-allergene hondenshampoo.
Daarnaast worden er aan de voeding voor honden met huidklachten vaak omega vetzuren toegevoegd. Deze kunnen helpen de conditie van de huid te verbeteren en hebben een ontstekings- en jeukremmende werking. Zoals gezegd zullen bovengenoemde maatregelen het allergie probleem zeker niet oplossen maar ze kunnen er wel voor zorgen dat je hond zich wat fijner voelt.
Van jeuk wordt vaak gezegd dat het erger is dan pijn. Jeuk is een symptoom en geen oorzaak. Van belang is dus om achter de oorzaak te komen en deze aan te pakken. Wanneer men dit niet doet zal de jeuk blijven terugkomen.
ความคิดเห็น